Witamy w Leicester

Położenie: Region East Midlands, hrabstwo Leicestershire, miasto nad rzeką Soar oraz kanałem Grand Union Canal. 100 mil na północ od Londynu. Populacja według spisu z 2001 roku to 280 tysięcy mieszkańców.

Będąc jednym z dziesięciu największych miast Wielkiej Brytanii, Leicester uważane jest za centrum włókienniczo – odzieżowe. Można stwierdzić, że to „angielska Łódź”. Swoją siedzibę ma tutaj słynna w całej Europie firma Next, a także produkowane i pakowane są tu ubrania dla znanej sieci Primark. Leicester to miasto akademickie posiadające dwa duże uniwersytety – Leicester University oraz De Montfort University. Dzięki ponad 20 tysięcznej społeczności studenckiej miasto odznacza się nieograniczoną żywotnością. W ostatniej dekadzie radni coraz więcej inwestują w jego rozwój. Leicester uzyskało tytuł „Enviroment City”, najbardziej przyjaznego miasta dla środowiska. To „zielone miasto” posiada ponad 3000 akrów parków miejskich. Wielokulturowość to kolejna cecha Leicester, w którym ponad jedną trzecią populacji stanowią Azjaci.

W Leicester mają swoją siedzibę dwa znane kluby sportowe. Słynny piłkarz Gary Lineker zaczynał swoją karierę w Leicester City Football Club, a wszyscy miłośnicy rugby na pewno znają miejscowy klub Leicester Tigers. W Leicester wybudowano pierwsze w Anglii rondo drogowe i uruchomiono pierwszą stację radiową. Tutaj też powstało pierwsze biuro podróży, które zorganizowało wycieczkę kolejową do pobliskiej miejscowości Loughborough.

Historia miasta

Historia Leicester rozpoczęła się przed inwazją Rzymian na Brytanię w 43 roku naszej ery. Wykopaliska dowodzą, że w tym miejscu istniała osada Celtów, która została zdobyta przez wojska rzymskie w roku 47. Początkowo powstał jedynie garnizon wojskowy, który z czasem rozwinął się w osadę liczącą 2000 osób. Obecnie możemy podziwiać pochodzące z tamtego okresu ruiny rzymskiej łaźni, „The Jewry Wall”, których fundamenty znajdują się kilka metrów poniżej aktualnego poziomu miasta.

{gallery}Les2{/gallery}

Po wycofaniu się Rzymian miasto stało się ważnym ośrodkiem władzy duńskich Wikingów, którzy zdobyli je około roku 877. Pozostałości ich panowania można dziś zauważyć w nazwach niektórych ulic. Bogatą ekspozycję z tego okresu posiada miejscowe Muzeum Archeologiczne znajdujące się tuż obok rzymskich ruin. Po upadku państwa Wikingów rozpoczęła się era panowania Normanów. Wybudowano wtedy drewniany zamek, przebudowany następnie na kamienny w XII wieku.

W średniowieczu Leicester stało się ważnym ośrodkiem produkcji wełny oraz skór zwierzęcych. Miasto mogło się pochwalić własnym targowiskiemu. Raz do roku organizowano wielkie targi handlowe, na które przyjeżdżali kupcy z całego Midlands. Trzon życia miejskiego stanowiły handel i rzemiosłoo. Kupcy i przedsiębiorcy organizowali się w cechach rzemieślniczych, aby dbać o własne interesy. Pierwszą siedzibą takiego cechu i jednocześnie władz Leicester był najstarszy ratusz miejski, zwany Guildhall. Od XV wieku miastem rządził burmistrz.

W XVI wieku w Leicester mieszkało już ponad 3 tysiące osób. W latach 1564, 1579, 1583, 1593 oraz w pierwszej połowie XVII wieku miasto nawiedzały epidemie czarnej ospy, które dziesiątkowały miejscową ludność. W 1642 roku pomiędzy zwolennikami monarchii i parlamentu wybuchła wojna domowa. Trzy lata później pod murami miasta stanęła królewska armia licząca ponad 5 tysięcy zbrojnych, podczas gdy obrona Leicester liczyła jedynie 2 tysiące osób. Ze względu na dobry stan murów obronnych miasto było trudne do zdobycia, jednak wśród mieszkańców znaleźli się zdrajcy, którzy pomogli w zdobyciu fortecy. Wielu mieszczan zostało potem krwawo zgładzonych.

Triumf króla nie trwał jednak długo, gdyż po inwazji mury miejskie nie zostały naprawione, co ułatwiło zwolennikom Parlamentu zdobycie Leicester. Zniszczono wtedy miejscowy zamek aby w przyszłości uniemożliwić jakąkolwiek obronę ze strony przyjaciół króla. Leicester szybko podniosło się po wojnie domowej i około roku 1670 liczyło już ponad 5 tysięcy mieszkańców.

W XVII wieku zabudowa miasta była w większości drewniana, nie licząc jednego lub dwóch murowanych budynków. W 1681 roku miasto zakupiło pierwszy wóz strażacki. Na początku XVIII wieku populacja miasta wzrosła do 17 tysięcy.

Rewolucja przemysłowa pod koniec XVIII wieku spowodowała znaczącą transformację Leicester. W 1794 roku ukończono budowę kanału przy rzece Soar, dając możliwość taniego transportu węgla i rudy żelaza, co sprzyjało szybkiemu rozwojowi miejscowego przemysłu. W 1796 roku rozpoczęła się „włókiennicza” era miasta.

W dalszych latach Leicester rozwijało się błyskawicznie korzystając z dobrodziejstw przemysłu i handlu. W połowie XIX wieku liczyło już około 50 tysięcy mieszkańców. W 1821 roku założono gazowe oświetlenie uliczne, następnie w roku 1830 wybrukowano większość miejscowych chodników. W 1836 roku powołano miejskie siły policyjne. W 1853 uruchomiono system wodociągowy, a dwa lata później system kanalizacyjny.

Leicester na bieżąco reagowało na zmiany społeczne. Powstały szkoły, szpitale i biblioteki publiczne. W 1876 roku oddano do użytku nowy ratusz miejski. W 1881 uruchomiono pierwszą linię telefoniczną, a w 1894 roku część ulic miejskich podłączono do nowego systemu sieci elektrycznej.

{gallery}Les1{/gallery}

Przemysł rozwijał się w szybkim tempie. Leicester stało się centrum włókienniczo-obuwniczym. Zakłady produkcyjne wymagały łatwiejszego dostępu do surowców. Z tego powodu zbudowano pierwszą linię kolejową oddaną do użytku w 1832 roku. W 1857 roku uruchomiono połączenie kolejowe pomiędzy Leicester i Londynem. W samym mieście powstawały linie tramwajowe ułatwiające komunikację. Na początku XX wieku Leicester ponownie uzyskało prawa miejskie i mogło w swojej nazwie umieszczać wyraz „city”. W 1926 roku powołano biskupa oraz ustanowiono katedrę miejską.W trakcie II Wojny Światowej miasto uniknęło bombardowań, co pozwoliło na szybką regenerację w okresie powojennym. Stało się miejscem docelowym dla wielu emigrantów osiedlających się w Anglii po wojnie, którzy właśnie tutaj rozpoczynali swoje „nowe” życie. Żydzi, Polacy i Łotysze osiedlali się w Leicester tuż po wojnie. Byli więźniowie obozów jenieckich, Niemcy, Włosi oraz Ukraińcy, pozostali w mieście, trwale asymilując się z miejscową ludnością. Od lat 50-tych osiedlają się w Leicester Azjaci stając się widoczną większością w mieście.

Obecnie miasto jest jednym z ważniejszych ośrodków przemysłu lekkiego w Wielkiej Brytanii.

Polonia i Polacy w Leicester

Polacy zaczęli osiedlać się w Leicester po 1945 roku. Początkowo byli to żołnierze Polskich Sił Zbrojnych wraz z rodzinami, przebywający w okolicznych obozach wojskowych. Dla ich potrzeb powołano w 1948 roku Polską Wspólnotę Katolicką. Niedługo potem kapelan wojskowy, ksiądz Edward Frąckowiak, rozpoczął swoją posługę dla miejscowej Polonii.

W 1965 roku zakupiono ze składek pierwszą świątynię z przeznaczeniem na polski kościół. Z czasem powstała polska szkoła sobotnia oraz chór „Halka”. W 1976 roku powstał klub piłkarski „Leicester Polska”, obecnie prawie zapomniany przez Polonię. W Leicester działa Stowarzyszenie Polskich Kombatantów oraz Zjednoczenie Polskie. Aktywnie funkcjonuje też Klub Parafialny, który wychodzi naprzeciw potrzebom młodej „fali” emigrantów z Polski.

Od 2004 roku miasto przeżywa prawdziwy najazd Polaków. Położenie Leicester, które umożliwia łatwy dojazd z Londynu i innych miast środkowej Anglii oraz wielka liczba zakładów produkcyjnych i przemysłowych spowodowały, że coraz więcej młodych Polaków osiedla się właśnie tutaj. Brakuje danych statystycznych dotyczących aktualnej liczby Polonii w Leicester. Nieoficjalne dane wskazują na liczbę nawet ponad 50 tysięcy naszych rodaków. Szczególnie widoczne jest to w trakcie niedzielnych mszy w polskim kościele oraz na ulicach miasta.

Jedna z dzielnic przy ulicy Narborough Road traktowana jest już jako „polska dzielnica”. Przebywając w tym rejonie miasta usłyszymy głównie język polski. Jak „grzyby po deszczu” wyrastają polskie bary, restauracje i sklepy. Na większości sklepowych witryn znajdują się ogłoszenia w języku polskim. W prawie każdym sklepie sprzedawane są polskie towary. Miejscowe agencje pracy i nieruchomości oraz banki zatrudniają pracowników polskojęzycznych. Na przystankach autobusowych można zobaczyć plakaty informacyjne w języku polskim. W Leicester działają już 3 portale internetowe oraz wydawane są 2 gazety. Powstają zakłady fryzjerskie, firmy transportowe oraz szereg innych punktów usługowych, których celem jest zaspokajanie potrzeb młodych Polaków. A młodych osób z Polski nadal przybywa.

{gallery}Les3{/gallery}

Połączenie z Leicester

Samochodem: Leicester położone jest przy autostradzie M1 w odległości 100 mil na północ od Londynu. Samolotem: Najbliższe lotnisko to East Midlands Airport leżące tuż obok miasta Nottingham, posiadające połączenie autobusowe z Leicester. Inne lotniska, z których można skorzystać aby dostać się do Leicester to: London Luton Airport, Coventry Airport, Stanstead Airport, Heathrow Airport. Wszystkie posiadają połączenia autobusowe National Express. Do Leicester można także dojechać pociągiem z dworca St. Pancras w Londynie.

Robert Chmura

Może Ci się również spodoba

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.