Milenijne Oko – ile wiesz o London Eye?

Rok 2000 uczczono w Londynie nie tylko hucznymi fajerwerkami na cześć Milenium, ale także budową trzech konstrukcji. Obok Millenium Footbridge i Millenium Dome, oddano do użytku usytuowane w londyńskiej dzielnicy Lamberth nad brzegiem Tamizy – London Eye. Milenijne Oko służy zwiedzającym jako punkt widokowy. Z jego szczytu rozciąga się zapierająca dech w piersiach panorama miasta sięgająca promieniem nawet do 40 km.

Projekt London Eye to dzieło pary architektów Davida Marksa i Julii Barfield. U podstaw konstrukcji leży podest złożony z 44 słupów i 2,200 ton betonu. Druga warstwa to kolejne 1,200 tony betonu oraz okablowanie. Cała konstrukcja opiera się na nogach ustawionych w kształcie litery A. Wszystkie elementy zostały odlane z litej stali, z wyjątkiem ogromnej osi. Z uwagi na jej rozmiar, złożono ją z ośmiu mniejszych części. Elementem łączącym oś z kołem jest ogromna stalowa piasta składającą się z wielkich pierścieni. Centralne koło podtrzymywane jest przez szereg szprych, w których biegnie też okablowanie budowli.

Elementy konstrukcji przypłynęły do Anglii pontonami z Holandii. Montażem zajęli się holenderscy inżynierowie, wprawieni już w stawianiu budowli na grząskich i podmokłych terenach. Najbardziej żmudnym etapem instalacji było ustawianie i podnoszenie ważącej 1,700 ton obręczy w pozycji pionowej.

{gallery}londoneye1{/gallery} 

Choć oficjalna inauguracja London Eye dokonana z udziałem Tony Blaira miała miejsce 31.12.1999, w rzeczywistości obiekt udostępniono dopiero w marcu następnego roku. Powodem opóźnienia były problemy techniczne oraz fakt, że konstrukcja nie została dostatecznie przetestowana.

Tym, co jest najważniejsze dla zwiedzających, to nie sama budowla przypominająca gigantyczny diabelski młyn, ale 32 kapsuły widokowe zainstalowane na zewnętrznej obręczy. Ich ilość reprezentuje okręgi Anglii, podobnie jak London Eye symbolizuje koniec wieku i nadejście nowego milenium. Każda z kapsuł jest oszklona i wyposażona w klimatyzację, ogrzewanie oraz ławeczki mieszczące do 25 osób. Rotacja wykonywana podczas obrotu koła i utrzymująca kabinę w ciągłym pionie, wynosi pełne 360 stopni.

London Eye mierzy 135 m wysokości. Pełen obrót koła trwa około 30 minut, co daje średnią prędkość 26 cm na minutę. Nie zniechęca jednak zwiedzających – niewielkie tempo zapewnia zwiedzającym niezapomniane wrażenia z kontemplacji londyńskiej panoramy. Koło nie musi się zatrzymywać, by zabrać kolejnych pasażerów. Wyjątek stanowią osoby niepełnosprawne, dla których ruch koła jest hamowany, by zapewnić im maksymalny komfort wsiadania do kapsuły.

{gallery}londoneye2{/gallery}

Milenijne Oko wrosło na stałe w krajobraz Londynu. Z początku planowano rozmontowanie konstrukcji po pięciu latach, jednak widząc ogromne zainteresowanie, władze miasta wydały bezterminowe pozwolenia na użytkowanie obiektu. Decyzja okazała się słuszna, ponieważ London Eye każdego roku stanowi atrakcję dla ponad 3,5 miliona osób, a w pierwszym roku od otwarcia, liczba ta wyniosła 7 milionów.

Będąc w Londynie, warto więc wpisać London Eye na listę obowiązkowych miejsc do odwiedzenia. Położone w sąsiedztwie Big Bena, jest niezwykle łatwe do zlokalizowania, a możliwość zobaczenia z wysokości równej 64 czerwonym budkom telefonicznym takich atrakcji turystycznych jak Buckingham Palace, O2 Arena, London Tower czy stadion Wembley, z pewnością zapadnie w pamięć najbardziej wymagających estetów.

Anna Jankowiak

Może Ci się również spodoba

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.