O dobroczynnych skutkach nostalgii

Tęsknota za krajem lat dziecinnych nie tylko wprawia nas w smutek i melancholię, ma też na nas i pozytywny wpływ – wynika z badań psychologów z Uniwersytetu w Southhampton w Wielkiej Brytanii.

Gdy słyszymy słowo „nostalgia” przychodzi nam zwykle na myśl sienkiewiczowski Latarnik ubolewający nad utraconą ojczyzną lub romantyczni poeci tęskniący za szczęśliwym krajem dzieciństwa. W literaturze od czasów Homera nostalgia była wpisana w los migrantów stanowiąc nieodłączny element ich tułaczego życia. Z czasem znaczenie tego słowa poszerzyło się i zaczęło obejmować nie tylko tęsknotę za krajem ojczystym, ale także za jakimś miejscem, osobą czy wydarzeniem z przeszłości. Wciąż jednak akcent padał na negatywne zabarwienie emocjonalne nostalgii.

W ostatnich latach ta złożona, słodko-gorzka emocja stała się przedmiotem badań zespołu psychologów z Uniwersytetu w Southhampton pod kierownictwem Stephana Sedikidesa. Okazuje się, że odmalowany powyżej minorowy wizerunek nostalgii nie jest bynajmniej jej jedynym obliczem. Badacze dowodzą, że nostalgia może pozytywnie wpływać na samoocenę i dobrostan człowieka, może inspirować i motywować do działania. Jak to możliwe?

Należy wyjść od przyjętego przez badaczy rozumienia nostalgii. Traktują ją oni jako uczucie tęsknoty za swoją przeszłością, podkreślając równocześnie, że często odnosi się ono również do znaczących osób oraz ważnych wydarzeń z ich udziałem (rodzinne uroczystości, wspólne wakacje, rocznice i urodziny itp.). Pierwszym dobroczynnym skutkiem nostalgicznych wspomnień jest więc poczucie bliskości, bycia częścią wspólnoty czy też bycia kochanym. One z kolei powodują, że człowiek przychylniej myśli o sobie, czyli przekładają się na wzrost samooceny. Kolejną zaletą nostalgii jest to, że nadaje ciągłość naszemu życiu – zyskujemy poczucie związku teraźniejszego życia z przeszłością, co jest ważnym składnikiem tożsamości. To wszystko skutkuje większym szczęściem: osoby badane, które poproszono o przywołanie nostalgicznych wspomnień miały wyższy poziom dobrostanu od grupy kontrolnej, czyli osób, które wspominały jakieś zwyczajne wydarzenie. Osoby te były również bardziej skłonne do działań prospołecznych i do pomagania innym. Jednak chyba najbardziej zaskakującym rezultatem serii badań zespołu Sedikidesa jest to, że nostalgiczne wspomnienia powodowały, że ludzie czuli się bardziej zainspirowani i zmotywowani do działania.

Okazuje się więc, że koncentracja na pozytywnym wymiarze nostalgii, na tym, co dobre w przeszłości, może mieć bardzo korzystny wpływ na nasz stan psychiczny w teraźniejszości, a nawet nasze działania w przyszłości. A więc – wspominajmy!

Agnieszka Trąbka

 

 

Serwis Wszystko o dwujęzyczności jest dostępny na licencji Creative Commons Uznanie autorstwa 3.0 Polska. Pewne prawa zastrzeżone na rzecz Uniwersytetu Warszawskiego. Utwór powstał w ramach zlecania przez Kancelarię Senatu zadań w zakresie opieki nad Polonią i Polakami za granicą w 2016 roku. Zezwala się na dowolne wykorzystanie utworu, pod warunkiem zachowania ww. informacji, w tym informacji o stosowanej licencji, o posiadaczach praw oraz o zleceniu zadania publicznego przez Kancelarię Senatu oraz  przyznaniu dotacji na jego wykonanie w 2016 r.

Może Ci się również spodoba

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany.

Witryna wykorzystuje Akismet, aby ograniczyć spam. Dowiedz się więcej jak przetwarzane są dane komentarzy.