Nowości Grupy Wydawniczej Foksal
Zapraszamy do zapoznania się z nowościami wydawniczymi, a w nich: „Stancje” – Wioletta Grzegorzewska, „Głębia” – Henning Mankell, „Bokserka” i „Nielegalne związki” – Grażyna Plebanek oraz „Nora Webster” – Colm Tóibín.
Nowości Grupy Wydawniczej Foksal
Wioletta Grzegorzewska
„Stancje”
Nowa, niepokojąca, ale pełna humoru powieść autorki, której debiut, Guguły, stał się wydarzeniem literackim, zdobywając nominację do Nagrody Nike oraz The Man Booker International Prize!
Po maturze Wiolka wyjeżdża z rodzinnej wsi do Częstochowy na studia polonistyczne. Życie w mieście to dla dziewczyny szereg nowych wyzwań. Wzdłuż ulic nazwanych imionami świętych ciągną się sklepiki z dewocjonaliami i włóczą pielgrzymi.
Świat nie zna jeszcze komputerów i telefonów komórkowych. Wiolka tuła się od jednej stancji do drugiej: mieszka w podejrzanym hotelu robotniczym, klasztorze, wynajętej kawalerce. W każdym miejscu poznaje innych ludzi i ich historie, słucha opowieści o kosmosie, więzieniu, oswojonych wronach, rosyjskich zupach, narzeczonej, która oszukała i odeszła. Pozostaje otwarta na nowe doświadczenia i lektury. Stopniowo konfrontuje się ze wspomnieniami o dzieciństwie spędzonym na wsi, własnymi wyobrażeniami, swoim ciałem. Wreszcie: zakochuje się po raz pierwszy.
Wioletta Grzegorzewska opublikowała tomy poetyckie: Wyobraźnia kontrolowana (1998), Parantele (2003), Orinoko (2008), Inne obroty (2010), Ruchy Browna (2011), dwujęzyczny wybór wierszy Pamięć Smieny/Smenas Memory (2011) oraz tom zapisków Notatnik z wyspy (2012). W 2014 roku ukazał się jej tom opowiadań Guguły, znakomicie przyjęty przez krytyków i czytelników, rok później przeniesiony z powodzeniem na scenę (w reżyserii Agnieszki Korytkowskiej-Mazur, Teatr Dramatyczny w Białymstoku). Guguły znalazły się w finale Nagrody Nike i Nagrody Literackiej Gdynia w 2015 roku. W 2017 zostały nominowane do International Man Booker Prize.
Henning Mankell 
„Głębia”
Fragment:
Za każdym razem, kiedy zamierzał obejrzeć swoją twarz, robił głęboki wdech. Zupełnie, jakby przygotowywał się na zanurzenie się w głębokiej wodzie. Wyobrażał sobie, że z lusterka spojrzy na niego jakaś obca twarz.
Przez jego ciało przetaczała się fala ulgi, kiedy widział w lusterku swoje oczy, pomarszczone czoło i bliznę nad lewym okiem.
Przyglądał się swojej twarzy i zastanawiał się, kim jest. Na pewno był mężczyzną, który zrobił karierę w szwedzkiej flocie, żywiącym nadzieję, że pewnego dnia obejmie dowództwo nad wytyczaniem tajnych tras militarnych dla Królewskiej Marynarki Wojennej.
Ale czy był kimś jeszcze?
Widział w sobie człowieka, który nieustannie mierzy odległości i ocenia głębokość. Zarówno w świecie zewnętrznym, jak i w niezmierzonych jeszcze oceanach swojego wnętrza.
Przesunął dłonią po obu policzkach i odłożył lusterko do etui. Był również mężczyzną, który zmienił nazwisko. Jego ojciec zmarł w pierwszych dniach marca 1912 roku. Kilka tygodni przed tym, jak na nowo wybudowanym stadionie w Sztokholmie rozpoczęły się igrzyska olimpijskie, Lars złożył wniosek o zmianę nazwiska w Królewskim Urzędzie Patentów i Administracji Publicznej. Aby zwiększyć dystans do zmarłego ojca, poprosił o dodanie nazwiska panieńskiego matki między swoje imię a nazwisko Svartman. Matka zawsze starała się go chronić przed zmiennym w nastrojach i wiecznie rozdrażnionym ojcem. W tamtej chwili ojciec już nie żył, lecz nawet martwi ludzie potrafią stwarzać zagrożenie. Nazwisko matki miało już zawsze stanowić bezpieczny bufor między nim a nazwiskiem ojca.
Odłożył etui na bok i podniósł wieko drewnianej skrzyneczki, którą postawił na stoliku o wysokim rancie zabezpieczającym przed zsuwaniem się przedmiotów podczas sztormu. Były w niej cztery zegarki. Trzy wskazywały dokładnie tę samą godzinę. Miały za zadanie nawzajem się pilnować. Czwarty, ten, który Lars Tobiasson-Svartman odziedziczył po ojcu, miał nieruchome wskazówki. Na nim czas się zatrzymał.
Zamknął zegarki z powrotem w drewnianej skrzynce. Trzy wskazywały mu czas, czwarty wskazywał śmierć.
Grażyna Plebanek 
„Bokserka”
Kobieca przyjaźń, nieoczywiste związki, życie jako nieustająca walka, Powieść o poszerzaniu wolności uczuciowym, geograficznym, seksualnym, kulturowym. O badaniu jej granic, szukaniu własnej tożsamości wśród wielu dostępnych wzorców. Historia kobiety wyzwolonej, żyjącej w trójkącie z dwoma mężczyznami, której osią jest więź między Lu i Sprite, a romanse i miłości są tłem do budowania mocnej osobowości, własnego świata, z którego nie strach wyruszać dalej.
„Nielegalne związki”
Opowieść o uczuciu, które nie ma prawa istnieć Bruksela. Megi polska prawniczka, matka dwójki dzieci. Jej mąż Jonathan, pisarz, który zajmuje się domem. Męski odpowiednik Anny Kareniny, rozdarty między miłością do rodziny a gwałtowną namiętnością do innej kobiety. I ta druga Andrea. Ambitna dziennikarka telewizyjna. Piękna, zmysłowa, uwodzicielska. Plebanek opowiada o zmaganiu z wymykającym się spod kontroli uczuciem, wyrzutach sumienia, lęku przed ranieniem bliskich. Bez pruderii pisze o seksie, otwarcie stawia pytania o miłość, pożądanie i wierność.
Grażyna Plebanek debiutowała powieścią Pudełko ze szpilkami (2002; wyd. III W.A.B. 2010). Oprócz Dziewczyn z Portofino (W.A.B. 2005), które przyniosły jej rozgłos, wydała też Przystupę (W.A.B. 2007) i bestsellerowe Nielegalne związki (W.A.B. 2010, angielskie wyd. Stork Press 2012, amerykańskie New Europe Books 2013) oraz Córki Rozbójniczki (W.A.B. 2013) i Panią Furię (Znak 2016). Laureatka nagrody Złote Sowy za promowanie Polski za granicą. Pracowała jako dziennikarka dla Agencji Reutera i Gazety Wyborczej. Felietonistka Polityki, publikuje też w Wysokich Obcasach Extra i Trendach.
Colm Tóibín
„Nora Webster”
Tłumacz: Jerzy Kozłowski
W panteonie kobiecych bohaterek irlandzkiej literatury króluje niepodzielnie Molly Bloom. Do Nory Barnacle, na której podobieństwo James Joyce stworzył tę postać, dołącza teraz inna Nora Nora Webster, pogrążona w żalu wdowa, wrośnięta w prowincjonalne miasteczko, irlandzka do szpiku kości.
Kolejna powieść autora znakomitego Brooklynu, zekranizowanego według scenariusza Nicka Hornbyego, w reżyserii Johna Crowleya.
Po niedawnej śmierci męża przedwcześnie owdowiała Nora Webster od nowa układa swoją codzienność. Z dnia na dzień musi stanąć na czele swojej rodziny, zadbać osobno o każde z czwórki swoich dzieci i zapewnić stabilność domowych finansów. Przede wszystkim jednak musi uporać się z własnym poczuciem pustki i straty. Najnowsza powieść Colma Tóibína to nie tylko poruszające studium żałoby, lecz również kolejny w dorobku pisarza doskonały portret intrygującej kobiety.
Każdy dzień to dla Nory nauka życia w pojedynkę i samodzielnego podejmowania decyzji bez pytania nikogo o zdanie.
Jeśli istnieje dziś genialniejszy pisarz niż Tóibín, nie mam pojęcia, kto nim jest.
Karen Joy Fowler, Irish Times
Jest to najlepsza książka Tóibína. Ból pogrążonej w żałobie wdowy jest przedstawiony z tak prostą intensywnością, że wydaje się niemożliwe, by powieść była również zabawna, ale to nieprawda.
Spectator
Colm Tóibín (ur. 1955 r.) irlandzki pisarz, eseista, krytyk, dziennikarz, dramatopisarz i poeta. Debiutował w 1990 r. powieścią The South. Jest autorem wielu powieści, esejów i zbiorów opowiadań. Jego książki były nominowane do licznych nagród, m.in. do Nagrody Bookera, otrzymały też wiele wyróżnień, m.in. Costa Novel Award. Ekranizacja wydanej w 2009 r. powieści Brooklyn doczekała się wielu nominacji do Oscara. Colm Tóibín uznawany jest za jednego z najważnieszych współczesnych pisarzy irlandzkich, a w swojej ojczyźnie uważany jest za autorytet.
Informacje o nagrodach:
Dla Nory Webster:
- Hawthornden Prize 2015
- nominacja do Costa Novel Awards 2014 i Folio Prize 2015
- Książka Roku według Sunday Times, Daily Telegraph, Spectator, Financial Times, The Observer
Dla autora:
- 1993: Encore Award za powieść The Heather Blazing
- 1999: nominacja do Nagrody Bookera dla The Blackwater Lightship
- 2001: nominacja do International IMPAC Dublin Literary Award dla The Blackwater Lightship
- 2006: International IMPAC Dublin Literary Award za Mistrza
- 2004 nominacja do Nagrody Bookera dla Mistrza
- 2004 Książka Roku Los Angeles Time dla Mistrza
- 2004 Stonewall Book Award za Mistrza
- 2004 Lambda Literary Award za Mistrza
- 2004 Książka Roku New York Timesa dla Mistrza
- 2009: Costa Novel Award za Brooklyn
- 2010 AWB Vincent American Ireland Fund Literary Award.
- 2011: nominacja do International IMPAC Dublin Literary Award
- 2011: Irish PEN Award za wkład w irlandzką literaturę
- 2011 nominacja do Frank O’Connor International Short Story Award dla The Empty Family
Książki można znaleźć na stronie Grupy Wydawniczej Foksal w ofercie wydawnictwa W.A.B., gdzie umieszczone są linki do sklepów prowadzących sprzedaż wysyłkową (także za granicę).
