Fish, Tim Bowness, Motorpsycho, Millenium i State Urge na tegorocznej edycji festiwalu INO-ROCK!
Wydawnictwo Rock-Serwis Piotr Kosiński z nieukrywaną przyjemnością ma zaszczyt zaprosić na ósmą już edycję najsympatyczniejszego letniego festiwalu w Polsce – festiwalu INO-ROCK, w samym sercu Parku Solankowego w Inowrocławiu.
29 sierpnia 2015 Teatr Letni INOWROCŁAW start – godz. 16:30
W tym roku wystąpią:
FISH (zaprezentuje m.in. w całości muzykę z albumu Misplaced Childhood w 30. rocznicę wydania płyty),
TIM BOWNESS (czyli głos No-Man) ze swoim zespołem (o sensacyjnym składzie),
MOTORPSYCHO (kultowa psychodeliczna formacja z Norwegii istniejąca już ponad ćwierć wieku – w Polsce wystąpi po raz pierwszy!)
oraz polscy reprezentanci – krakowskie Millenium i gdyńskie State Urge.
Ceny biletów: 149,00zł (do 31.07.2015) // 159,00zł (od 1.08.2015)
Sprzedaż biletów: bilety będą dostępne na www.rockserwis.pl (bilety kolekcjonerskie) oraz w salonach EMPiK, Media Markt i Saturn, punktach sprzedaży Ticketpro i Eventim na terenie całego kraju. W Inowrocławiu – w sklepie muzycznym Forte oraz w Kujawskim Centrum Kultury.
Ino-Rock Festival to cykliczna impreza, która po raz pierwszy odbyła się w 2008 roku z inicjatywy Kujawskiego Centrum Kultury i muzyków z grupy Quidam, przy znaczącym wsparciu (i poparciu) Prezydenta Miasta Inowrocławia. Od 2009 współorganizatorem festiwalu jest Wydawnictwo „Rock-Serwis”. Koncerty festiwalowe odbywają się w Teatrze Letnim w samym sercu Parku Solankowego. Do udziału w festiwalu zapraszani są wykonawcy niekoniecznie zbieżni stylistycznie, jednak trafiający swoją twórczością do wrażliwych słuchaczy o otwartych umysłach. Obok uznanych gwiazd pojawiają się debiutanci i artyści niszowi.
Podczas dotychczasowych sześciu edycji festiwalu, publiczność miała okazję podziwiać w akcji następujących wykonawców: Steve Hackett Band, Hawkwind, Focus, Anathema, Brendan Perry, Riverside, IQ, Pain Of Salvation, Mostly Autumn, Anglagard, Ozric Tentacles, Nino Katamadze & Insight, Nosound, Airbag, Gazpacho, Haken, The Pineapple Thief, Soen, Wolf People, Quidam, Indukti, Lizard, Tune, Believe, Osada Vida, After, Votum, Soma White, Lebowski i hipiersoniK.
W tym roku festiwal odbędzie się 29.08.2015.
Organizator festiwalu:
| Wydawnictwo Rock-Serwis Piotr Kosiński // www.rockserwis.pl |
{gallery}akredytacje/inorock2015{/gallery}
FISH
Wyjątkowy występ legendarnego artysty będzie zwieńczeniem tegorocznej edycji Ino-Rock Festiwal. Pochodzący ze Szkocji wokalista, kompozytor, autor tekstów i aktor, najbardziej znany z występów z Marillion. Miał znaczący udział w jej sukcesach jako autor tekstów, współkompozytor muzyki i charyzmatyczny frontman. Pracoholik, człowiek-orkiestra, który uwielbia występować przed publicznością. Za to (i to wcale nie przesada) nienawidzi muzycznego biznesu i zapatrzonych tylko w pieniądz wytwórni płytowych.
Fish, a właściwie Derek William Dick, urodził się 25 kwietnia 1958 roku w szkockiej miejscowości Dalkeith pod Edynburgiem. Jako nastolatek zafascynował się muzyką progresywną. Uwielbienie do Yes miało przerodzić się z czasem w jedną z głównych jego inspiracji. Do Marillion dołączył w 1981 roku. Marillion z Fishem na czele zapracowali na status jednego z najważniejszych zespołów progresywnych lat 80. Największy sukces muzycy odnieśli przy okazji wydania trzeciej płyty Misplaced Childhood. Pochodzący z tego albumu utwór Kayleigh stał się międzynarodowym hitem i do dzisiaj jest jednym z najczęściej odtwarzanych w radiostacjach przebojów lat 80. ubiegłego stulecia. Po wydaniu przez Marillion czwartego studyjnego wydawnictwa artysta postanowił rozpocząć karierę solową i odszedł z zespołu. Od tamtego czasu Fish wydał kilkanaście studyjnych albumów. Na koncie ma także niezliczoną serię wydawnictw koncertowych.
Artysta wielokrotnie przyjeżdżał do Polski i zawsze bardzo pochlebnie wypowiadał się o polskiej publiczności. Koncerty w naszym kraju uważa za wyśmienite, wydał nawet kilka koncertowych wydawnictw zarejestrowanych właśnie u nas. Fish cieszy się w kraju nad Wisłą szczególnym, wręcz kultowym statusem. Zapracował nań jeszcze jako wokalista Marillion, ale i potem, już w trakcie kariery solowej, grał i śpiewał tak, że bez trudu poruszał w nas „to coś”, skutecznie trącając strunę naszej wrażliwości na piękne, często nostalgiczne piosenki z tekstem pisanym z perspektywy smutnego romantyka o wiecznie złamanym sercu.
Występ Fisha na Ino-Rocku na pewno zostanie zapamiętany na długo. Oto bowiem w 30. rocznicę wydania wspomnianego Misplaced Childhood, artysta i jego zespół – oprócz innych słynnych utworów z repertuaru wokalisty – zaprezentują ten album w całości!
TIM BOWNESS
Tim Bowness – głos No-Man, właściciel „najbardziej melancholijnego głosu świata” wraca ze specjalnym projektem do Polski. Artysta promować będzie swój trzeci solowy album, którego premiera zapowiedziana jest na wakacje. Muzykowi podczas występu w Inowrocławiu mają towarzyszyć m.in.: znany z Porcupine Tree – basista Colin Edwin oraz współpracownik Stevena Wilsona i No-Man – Theo Travis.
Niesamowicie wysublimowana, wyrafinowana muzyka, jaką tworzy Bowness wymyka się wszelkim klasyfikacjom. Różnorodność zainteresowań muzycznych artysty jest wręcz nieograniczona.
Bowness, urodzony i wychowany w Warrington w Cheshire, po raz pierwszy zainteresował się muzyką w dzieciństwie. Wśród swoich inspiracji muzyk wymienia: Roberta Wyatta, Petera Hammilla, Nicka Drake’a, Scotta Walkera, Nico i Tima Buckleya oraz… muzykę disco lat 70. czy angielski punk.
Przez blisko trzydzieści lat muzycznej kariery Bowness zyskał miano artysty kultowego, któremu nie są obce różne gatunki muzyczne: drum’n’bass, muzyka taneczna, jazz czy rock. Współpracował m.in.: ze Stevenem Wilsonem (No-Man), Giancarlo Errą (projekt Memories Of Machines), Richardem Barbieri, Stefano Panunzim, grupami Samuel Smiles, Slow Electric, Fjieri, Centrozoom, Henry Fool. Razem z Richardem Barbierim w 1994r. nagrał album Flame, jest też współproducentem i współautorem znakomicie przyjętego albumu Judy Dyble (ex-Fairport Convention) Talking With Strangers z 2009r. W 2001 roku wraz Pete’em Morganem i Peterem Chilversem założył niezależną wytwórnię płytową Burning Shed.
W 2004 roku ukazał się pierwszy solowy album artysty (My Hotel Year). O genezie powstania płyty opowiadał w następujący sposób: „Czułem że nadszedł czas na zmiany i podjęcie ryzyka [wydania solowej płyty – A.L.]. Nawet kiedy piszę piosenki dla siebie, polityka zespołu wchodzi często w drogę. Tym razem, chociaż skomponowałem mniej [muzyki] niż na dwa ostatnie albumy No-Man chciałem mieć większą kontrolę nad końcowym rezultatem procesu twórczego”.
Wydany w ubiegłym roku (10 lat po debiucie) drugi „prawdziwy solowy” album Bownessa Abandoned Dancehall Dreams spotkał się z entuzjastycznym przyjęciem prasy muzycznej i znalazł się w rankingach najlepszych płyt ubiegłego roku. W nagraniach wspomogli artystę Pat Mastelotto (King Crimson), Colin Edwin (Porcupine Tree), Anna Phoebe (Trans-Siberian Orchestra) oraz członkowie zespołu towarzyszącego No-Man w czasie koncertów (Stephen Bennett, Michael Bearpark, Pete Morgan, Steven Wilson, Andrew Booker i Steve Bingham). Kompozytor i aranżer Andrew Keeling (m.in.: The Hilliard Ensemble, Evelyn Glennie, Robert Fripp) opracował aranże smyczkowe dla utworów zamieszczonych na płycie.
Charakterystyczne, niemalże z pogranicza jawy i snu partie wokalne, subtelne melodie, będące punktem wyjścia do starannych, wyrafinowanych aranżacji to cechy charakterystyczne twórczości Bownessa. Jakie utwory usłyszymy podczas wieczornego koncertu Tima Bownessa i towarzyszącego mu zespołu? Nie zabraknie z pewnością znanych fanom twórczości Anglika utworów No-Man i przepięknych utworów zawartych na obu solowych płytach Bownessa oraz… niespodzianek.
MOTORPSYCHO
Ino-Rock bez zespołu z Norwegii? Niemożliwe. Zapraszanie muzyków z krainy fiordów i łososi, skoków i biegów narciarskich jest już festiwalową tradycją. Ino-Rock jest też festiwalem zróżnicowanych brzmień, stąd też co roku zapraszani są do występu na scenie Teatru Letniego wykonawcy, którym trudno przypiąć łatkę „stricte progresywnych”. Tym razem w Inowrocławiu zagra – tak bardzo wyczekiwane przez fanów – norweskie Motorpsycho.
Podczas koncertu norweskiego tria możemy spodziewać się prawdziwej dawki rockowo-psychodelicznej adreanaliny. Są bezkompromisowi, znakomicie radzą sobie z publicznością – hipnotyzują ją wręcz swoim brzmieniem i scenicznym anturażem. Skomplikowane struktury rytmiczne i beatlesowska wręcz słodycz melodii tworzą porażający konglomerat, który jest znakiem rozpoznawczym zespołu. Zespół prezentuje doskonały miks progresywnej muzyki z elementami jazzu, psychodelii lat 70. i dokonań grup spod znaku niemieckiego kraut-rocka.
Na początku był kultowy film amerykańskiego reżysera Russa Meyera zatytułowany Motorpsycho (1965), którym zafascynowali się nastolatkowie z norweskiego Trondheim. Od początku grupę tworzą Bent Saether (śpiew, gitara basowa), Hans Magnus „Snap” Ryan (gitary, śpiew) oraz – od 2007 roku – Kenneth Kapstad (perkusja).
Założona w 1989 roku grupa cieszy się w Norwegii statusem grupy wręcz kultowej. Przez ponad ćwierćwiecze istnienia Motorpsycho wydało blisko 20 płyt. Już debiutancki album Lobotomizer (1991) wywołał istną burzę – w Norwegii nikt w taki sposób nie grał. Dzięki połączeniu stylów grunge, heavy metalu, indie rocka, southern rocka zyskali sobie sporą popularność. Wydawali epki i niskonakładowe płyty, aż wreszcie ich ambitny, progresywny, podwójny album Demon Box (1993) odniósł większy sukces. Nominacja do norweskich Grammy zapewniła im lojalnych słuchaczy nie tylko w Skandynawii, ale i Niemczech, Belgii i Holandii. Muzycy Motorpsycho nie zamykają się w rockowych szufladach. Bliskie im są jazzowe poszukiwania, czego rezultatem płyty nagrane z tuzami norweskiego jazzu (Jaga Jazzist, Ståle Storløkken). W 2000 roku ukazał się album Let Them Eat Cake, prezentujący bardziej stonowane, wręcz jazzowe oblicze zespołu. Trend ten utrzymany został także na kolejnych wydawnictwach – Phanerothyme oraz It’s A Love Cult. Znakomite płyty Heavy Metal Fruit czy powalające Still Life with Eggplant i Behind The Sun (nagrane z gościnnym udziałem Reine Fiskego znanego z Landberk, Dungen i The Amazing) wywindowały norweskie trio na szczyt (nominacje oraz nagrody do norweskich Grammy).
Opracowała: Agnieszka Lenczewska
